Ingrid Kolenbrander is al jarenlang actief in de fascinerende wereld van het hondenracen, waar snelheid, samenwerking en vertrouwen in je viervoeter centraal staan. Met haar twee Rhodesian Ridgebacks, Bluff en Donder, neemt zij deel aan uitdagende sporten zoals Coursing, Canicross en Canitrail. Elke race voelt als een nieuwe uitdaging.
Vijftien jaar geleden begon Ingrid haar reis in de wereld van de hondensport. Ze ontdekte de sport ‘Coursing’ op de website van de Rhodesian Ridgeback Club Nederland. “Ik dacht altijd dat dit alleen een sport voor hazewindhonden was, maar dit bleek dus ook te bestaan voor Ridgebacks,” vertelt Ingrid. Ze schreef zich meteen in voor de eerstvolgende Coursing in Rotterdam met haar toenmalige Rhodesian Ridgeback, Cooper. “De meeste honden hebben de eerste keer wel eens opstartproblemen, maar Cooper ging ervan door als de brandweer. Hij won die dag de eerste plaats én hij was de snelste van de dag. Ik was als baasje meteen verkocht,” vertelt Ingrid vol trots.
Het bleef echter niet bij Coursing. De sportieve Ingrid kwam via kennissen terecht in de wereld van de Canicross. Bij deze hondensport leggen jij en je hond zo snel mogelijk een parcours af. De hond zit met een elastische lijn vast aan een gordel die je om hebt. “Ik ging zelf al vaak met de hond hardlopen en zag dit als een echte uitdaging,” zegt ze. Ingrid en haar man kregen in die tijd nog een Rhodesian Ridgeback erbij, Bink. Samen deelden zij de passie voor de sport en trainden ze enorm veel met de honden. “Na 1,5 jaar is een hond uit zijn groeifase en mag hij deelnemen aan Canicross. Hier leren ze dat ze mogen rennen en trekken. Als er twee dingen zijn die een hond wil, dan is het dat wel!”
Ingrid en haar man werden zelfs Nederlands Kampioen in de Canicross en namen ook deel aan het EK in Zwitserland en Frankrijk. Na het overlijden van Bink en Cooper kwamen Bluff en Donder in Ingrid’s leven. Op dat moment stapte zij over naar de recreatieve kant van de hondensport, Canitrail. “Ik ben wel eens gediskwalificeerd omdat Bink gewoon niet van start ging of een deel van de route compleet afsneed,” lacht Ingrid. “Zolang de hond maar plezier heeft, ben ik tevreden.”
Als voorbereiding op de wedstrijden zorgt Ingrid ervoor dat de honden licht verteerbaar voedsel eten, goed drinken en warmlopen. “Als jij een sprintje trekt zonder enige opwarming, is de kans op een blessure veel groter; dat is bij een hond niet anders,” vertelt ze. Wanneer de honden opgewarmd aan de start staan, motiveert Ingrid ze nog een keer extra: “Kom op hé, let op hé, daar komt-ie, GO!”
De liefde voor de honden is groot bij Ingrid. “Bluff en Donder betekenen alles voor ons. Mijn man en ik hebben geen kinderen, maar beschouwen hen als onze ‘kinderen’,” vertelt ze liefdevol. “We voeden ze natuurlijk niet op als kinderen, maar richten wel ons leven rondom hen in. Het racen is een passie die wij samen delen met onze honden. Als de honden gelukkig zijn, ben ik dat ook.”